Mijn boeltje gepakt...
In Istanboel is een boel te doen, een boel te zien en een boel te beleven. In de zinderende hitte moet je je hoofd koel houden, in de voortdurende stroom van mensen en de constante chaos boelkloedig wezen om je staande te houden. Van de vele miljoenen mensen is er straks een minder, want ik ga Turkije verlaten. Het land en bovenal de stad Istanboel waar ik ondanks alle gekte en drukte van ben gaan houden.
Mijn baas moet zijn militaire dienstplicht vervullen en laat de boel de boel. Dit betekent dat er geen cultureel programma zal zijn de komende zes maanden. Geen theater, geen concerten, tentoonstellingen, geen debatten en dus ook geen werk. Er valt niets meer te doen en te leren. Voor mij een reden om het project te verlaten. Helaas betekent dit ook het einde van het samenwonen met de meiden, als zussen.......en dat doet zeer.
Gelukkig betekent weggaan ook thuiskomen, een weerzien met familie, vrienden en mijn stadsie (en echte koffie
Jullie hebben me heel blij gemaakt, niet een beetje maar een boel. Dankjulliewel!
Tot snel,
Leonie
Reacties
Reacties
Lieve Leo, een dappere keus! Ik kan niet wachten je weer te zien en een stevige pakkerd te geven. En ben blij dat ik in september toch nog jouw Istanbul kan beleven. Een goede reis en tot heel gauw!
van mij nog een dikkere pakkerd :D
Tot snel lieve Leo!
Komt u dan snel bij me eten?
Ik zeg: er staat voor u een welkomstcocktail te wachten op de zonstraat..
wanneer ben je er weer?
...wat een boel nieuws
en die drie zussen kan je in nederland wel aan je familie plakken toch. leuk voor je moeder wat extra dochters naast al die heren ;-))
joehoe tot gauw!!
Hai lieve leo,
fijn dat je weer naar ons komt, maar jammer dat je je turkse stadsie achter moet laten...
de bionische date staat al gepland; kun je eindelijk weer deelnemen!!!
tot snel
lieve leo
ik kijk uit naar je!!!
goeie reis, en reken maar op een mooie thuiskomst.
dikke vette kisses,
wieke
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}